Seni ne zorluklarla kazandığımızı bilsen ah canım Cumhuriyet. Bir vatan sevdasının insanın tüm hayatına ilmek ilmek nasıl işlediğini, yüz yıl sonra bile göğsümüzü kabartan bu duygunun tarifini yapabilmenin ne denli zor olduğunu keşke anlatmaya kelimeler yetse. Bir cumhuriyet kadını olarak hâlâ okunan her İstiklal Marşı'nda gözlerim doluyor. Bayrağımı her gördüğümde tarifsiz bir kıvançla donanıyorum. İşte diyorum; Nene Hatunların, Kara Fatmaların, Eliflerin yattığı yer şimdi rahat. Daha büyük şevkle sarılıyorum işime, gücüme. Daha yüksek sesle savunuyorum haklarımı. Çünkü ben bir Cumhuriyet kadınıyım. Her karışı benim atalarımın kanları, her tarafı benim ninelerimin dualarıyla dolu bu vatanın. Bu vatan benim, bu Cumhuriyet benim. Mustafa Kemal'in emanet ettiği o meşaleyi taşıyan o el benim. Adını her duyduğumda gözlerim dola dola seni yaşatmaya içimden antlar içen o Cumhuriyet kadını benim. Sen çok yaşa. Sen hep yaşa.

Sevgili Cumhuriyet, Sen 100 yaşındasın, ben 55. Yaşamımın 50 yılında her yıl Mustafa Kemal Atatürk'ün bizlere armağanı olarak seni kutladım. Umuyorum gelecek yüzyıllarda da kutlanmaya devam edeceksin. Bir Cumhuriyet çocuğu, genci, kadını olarak, seninle hep gurur duydum, varlığın olmasaydı biz bugün biz olmazdık. Seni anlamayanlar, değerini bilmeyenler de kendileri olamazlardı. Dünya var olduğu sürece var olmanı diliyorum. İyi ki doğdun, iyi ki varsın. Yaşasın Türkiye Cumhuriyeti.

Atam, öğretmenim, liderim. Senin izinde senin yolunda olacağım. Bize bıraktığın güzel vatanıma sahip çıkacağıma sana söz veriyorum. Bugün bir kadın olarak başım dik duruyorsam bunu size borçluyum. Sizi çok özlüyorum, özlemim hiç bitmeyecek, sevgim de...

Efsaneye göre tüm savaş alanı kan gölüne dönüşür ve bedenler, bu kutsal topraklara karışır. Ve işte o anda bu kan gölünün üzerinde bir hilal ve bir de yıldızın yansıması belirir; işte Türk bayrağı böyle çıkar. Bu efsane bize sembolik bir mesaj verir atalarımızdan miras; bu topraklar, kolay kazanılmadı, cumhuriyet bir hediye değil bir hak ediştir. Nasıl gökteki ayın, yıldızın bir araya gelişi imkânsızsa, küçücük bir topraktan bu vatanın kurtarılması da öylesine imkânsızdı. Binlerce kadın, erkek, çocuk, yaşlı, genç kendini feda etti ve imkânsız bir şey meydana geldi. Böylesi bir coğrafyada, böylesi kadim toprakların 100 yıldır Atatürk’ün Gençliğe Hitabe'de söylediği gibi “Bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahlara” rağmen ayakta kalması, bu topraklara karışmış atalarımızın kemikleri, hayalleri ve elbette geleceğe doğru Cumhuriyet'e, bu vatana ve Ulu Önder’e olan aşkla ilerleme sözü vermiş her bir ferdi sayesinde ve Cumhuriyet şüphesiz ilelebet baki kalacaktır. 

CUMHURİYETİN KIYMETİNİ BİLELİM Babam, babası şehit olduğunda henüz çok küçükmüş. Cumhuriyet ilan edildiğinde olanları ona annesi ve kendinden oldukça büyük ablaları anlatmış. “Babamız bu uğurda şehit oldu ama bak, kanı yerde kalmadı babamızın. Bu gün Cumhuriyet ilan edildi. Artık devletimiz her birimizi insan yerine koyacak. Kimseye kulluk etmeyeceğiz. Hepimize eşit muamele edilecek. Bunlar ne demek, sen biliyor musun? Sen henüz küçüksün ama Cumhuriyet’in kıymetini bil” demişler. Memlekette davullar çalınmış, evlerin camlarına bayraklar asılmış. Herkesle birlikte babam da bağırmış; “Yaşasın Cumhuriyet, Yaşasın Mustafa Kemal Paşa” diye… Ben ilkokula giderken okulda öğrendiklerimi babama anlatır, Cumhuriyet Bayramı’nda kürsüye çıkıp şiirler okurdum. Beni dinlerken hep gözleri dolardı. “Ne mutlu bize, öyle değil mi kızım… Çok şanslı bir neslin evlatlarıyız biz. Sen de erkek çocuklarla birlikte okula başladın. Büyüyünce sen de onlar gibi oy kullanacak, istersen Meclis’e girip mebus olacaksın. Ya da istediğin okulda okuyup istediğin mesleği seçeceksin.” Bunları dinlerken babamın bana ne demek istediğini pek de anlamazdım, çünkü onlar benim için o kadar doğaldı ki… Tabii ki öyle yaşayacak, tabii ki öyle yapacaktım. 29 Ekim 1923’ten sonra doğanlar belki de tıpkı benim gibi hissettiler. “Tabii ki böyle yaşayacağız, bunlar bizim doğal hakkımız zaten” dediler. Doğrudur, bunlar her insanın en doğal hakkıdır aslında ama bu hakları biz, bundan tam yüz yıl önce, büyük mücadeleler sonucu, Atatürk ve silah arkadaşları sayesinde kazanabilmişiz. Sonra okudukça, gerçekleri öğrendikçe babamın bana ne anlatmak istediğini çok iyi anladım. “Gerçekten de şanslıymışım” dedim. Hatta “Cumhuriyet’in kıymetini iyice biliyor musun” diye sordum kendime. Yüz yıl önce doğsam, demek çok başka bir dünyada yaşayacakmışım. Cumhuriyet ile gelen haklar, bizi kendi gözümüzde değerli ve onurlu kılmış meğer. Bir Türk kadını olarak, bu güzel ülkenin bir vatandaşı olarak gönlümce kendi yolumda yürüyebildiysem, kendi kararlarımı alabildiysem, okuyup yazabildiysem, sevdiğim bir meslekte özgürce çalışabildiysem, tüm bunlar Atatürk’ümüz önderliğinde kurulan Cumhuriyet ve devrim niteliğindeki kanunlar sayesinde oldu. Cumhuriyet’in kıymetini bilelim. Onu yaşatmak, koruyup gözetmek, ona sahip çıkmak hepimizin boynunun borcudur… Yaşasın Cumhuriyet…

Bizlere bıraktığın en kıymetli miras, Cumhuriyetimizi kuralı tam 100 yıl, bedenen aramızdan ayrılalı ise 85 yıl oldu Ata'm. Bedenen diyorum çünkü biz çocuklarının gönüllerinde yaşamaya hep devam ettin, edeceksin. Mavi gözlerinin derinliğinde öğrendim vatan sevgisini. Sen benim ilk ve en büyük kahramanımsın. Bize armağan ettiğin Cumhuriyet'in ve bu cennet vatanın çocuğu olmanın, senin gibi bir lidere sahip olmanın haklı gururunu yaşıyoruz. Özlemin her geçen gün büyüyor Ata'm, çocukların seni çok özlüyor. Emanetinin bekçisiyiz ulu önderim. Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe hiç durmadan yürüyeceğimize ant içtik. 100. Yılımız coşkuyla kutlanacak, seni görmeden seven çocukların sayesinde ay yıldızlı al bayrağımız ilelebet dalgalanacak. Başta sen olmak üzere, zorlu Cumhuriyet yolculuğunda sana eşlik eden tüm atalarımızı rahmet ve minnetle anıyoruz. Nice 100 yıllara!

1881'de doğdu, geri kalanı sonsuzlukta yatan Bir aşk benim canım ATAM. ❤️ Muhtaç olduğunuz kudret damarlarınızda bulunan o asil kanda dedi ve biz o yolda, o inkılapta ilelebet yürüyeceğimize ant içtik. Senin gibisi bir daha doğmaz, senin gibisi bir daha gelmez bizim yamacımıza. Teşekkürler Atam bize bu vatanı bahşettiğin için, teşekkürler Atam bizi bu ilke inkılap ve doğrularınla yetiştirdiğin için, teşekkürler Atam bize bu cumhuriyeti kurduğun için... Senin hakkın asla ödenmez, nurlarda uyu, seni ölene kadar çok seveceğim. Cumhuriyetimizin 100. Yılı kutlu olsun. Ne mutlu Türküm diyene!

Cumhuriyet, büyük bir devrimdir. Halkın gücünü eline almasıdır. Özgürlük, demokrasi, bağımsızlıktır. Ne mutlu ki 100. yılını görebilmek bizim neslimize denk gelmiştir. Belki de bizleri tekrardan diriltmek için bizim neslimize 100. yılı kutlamak kısmet oldu. En zor zamanlarda bile umudu kaybetmek yok! Nice 100 bin yıllara kutlamak nasip olsun. Unutturmak yok. Atamın dediği gibi Cumhuriyet fazilettir. Sana minnettarız. Bize bu fazileti yaşatan tüm atalarımızın ruhu şâd olsun. Emanetiniz emanetimizdir!

Bizimkisi ilk görüşte aşk değildi. Ruhlarımız bu dünyaya ait olmayan bir yerden tanışıyordu, o yüzden yolun yolumuz oldu. Saygı, minnet, özlem ve çokça sevgiyle Atam. Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan ilerleyeceğime ant içerim. Ne mutlu Türküm diyene.